Artykuły

PEDAGOGIKA ZABAWY KLANZA

Podstawowe zasady każdych zajęć z zakresu pedagogiki zabawy to: dobre samopoczucie uczestników i radosna atmosfera spotkań oraz uczenie się przez działanie, przeżywanie i odkrywanie.
Efektem spotkań prowadzonych tą metodą jest wzmocnienie potencjału człowieka, wzbudzenie chęci do doskonalenia i zdobywania umiejętności, chęć do pozytywnych zmian.

Głównym celem zajęć jest:

– aktywizacja uczestników, pobudzająca poszczególne zmysły;
– rozbudzenie w dzieciach ich naturalnej aktywności, kreatywności i twórczych zachowań;
– aktywność poprzez ruch, rytm, śpiew, taniec i słuchanie muzyki.

GLOTTOTERAPIA

Edukacja językowa, której celem jest dobre przygotowanie dzieci do nauki czytania i pisania oraz kształtowanie nawyków czytelniczych i świadomości ortograficznej, z uwzględnieniem indywidualnych możliwości dziecka oraz potrzeb każdego wychowanka.
Autorem tej metody jest profesor Bronisław Rocławski.
W nauce pomagają specjalnie zaprojektowane klocki LOGO, dzięki którym dzieci bawiąc się jednocześnie uczą się liter.

Głównym celem zajęć jest:

– Prawidłowy rozwój narządów mowy;
– Nauka prawidłowej orientacji w schemacie ciała oraz orientacji w przestrzeni;
– Przygotowanie dzieci do syntezy i analizy fonemowej mowy (składanie i dzielenie wyrazów na głoski), głoskowanie zgodnie z zasadami fonetyki.

ZAJĘCIA LOGOPEDYCZNE

Zajęcia nastawione na wsparcie edukacyjne dzieci z problemami logopedycznymi, ze zwróceniem uwagi na zakres zaburzeń, potrzeb i ich możliwości, które wpływają na rozwój emocjonalny, społeczny i poznawczy dziecka.

Głównym celem zajęć jest:

– komunikowanie się z otoczeniem w sposób werbalny lub pozawerbalny,
– kształtowanie prawidłowej mowy poprzez korygowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej, leksykalnej i gramatycznej;
– stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy.

ARTETERAPIA

Oznacza terapię przez sztuki plastyczne z wykorzystaniem barw i zapachów (plastyko – terapia z elementami chromoterapii i aromaterapii) oraz muzykę (muzykoterapia) taniec (choreoterapia), literaturę (biblioterapia), zabawy (ludoterapia), fotografię i kontakt z przyrodą (sylwoterapia).

Głównym celem zajęć jest:

– podnoszenie zdolności percepcyjno – poznawczych, społeczno – emocjonalnych;

– kształtowanie zdolności manualnych i ruchowych, wyobraźni i twórczego myślenia;

– odreagowywanie napięć, niepowodzeń i agresji na skutek relaksacji.

ERGOTERAPIA

To forma terapii wykorzystująca różne rodzaje zajęć, terapię przez pracę. Do ich realizacji niezbędne są określone narzędzia i materiały. Najczęściej stosowanymi formami ergoterapii są: krawiectwo, dziewiarstwo, hafciarstwo, kaletnictwo, tkactwo. W terapii będą wykorzystywane różnorodne środki i narzędzia oddziaływań, np.: materiały odzieżowe, futra, filce, guziki, nici, materiały do usztywniania itp.

Głównym celem zajęć jest:

– poprawa sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej;

– przygotowanie osoby do wykonywania różnego rodzaju prac, na miarę jej możliwości z uwzględnieniem ograniczeń fizycznych, umysłowych i społecznych;

– rozwijanie samodzielności, niezależności i pobudzanie aktywności.

EEG BIOFEEDBACK

Profesjonalny trening mózgu. Informacja o stanie umysłu pacjenta jest mu przekazywana za pośrednictwem sygnału EEG.
Trening przebiega w formie zabawy. Dzięki metodzie EEG Biofeedback osoba poddawana treningowi uczy się czynności swojego mózgu. Uczy się, jak pozytywnie zmieniać wzorzec wytwarzanych fal mózgowych – wzmacniać pożądane i hamować niepożądane fale mózgowe. Przy wzroście aktywności niepożądanych pasm, sukces znika. Przebieg treningu jest całkowicie bezbolesny i nieinwazyjny.
Trening EEG Biofeedback wpływa pozytywnie na korę mózgową przywracając równowagę zaburzonym wartościom amplitud fal mózgowych. Poprawia się: koncentracja uwagi, szybkość myślenia, kreatywność, pamięć, polepsza się nastrój, samoocena, sen, równocześnie pacjent uczy się relaksu. Dzięki szerokiemu spektrum oddziaływań metoda EEG Biofeedback znajduje zastosowanie przy:

– zaburzeniach uwagi, koncentracji,

– nadpobudliwości psychoruchowej,

– problemach szkolnych (dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia itp.),

– rozwojowych zaburzeniach mowy,

– stanach lękowych, tremie, obniżonej samoocenie w rehabilitacji po urazach czaszki,

– zaburzeniach snu,

– zaburzeniach lękowych i fobiach,

Źródeł metody treningów umiejętności społecznych należy doszukiwać się w terapii poznawczo- behawioralnej, terapii schematów, terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach czy też terapii emocji.

Trening umiejętności społecznych ma uczyć relacji akceptowanych przez innych, ale nie musi zmieniać wszystkiego co wcześniej uczestnik nabył w drodze socjalizacji.

Trening umiejętności społecznych daje możliwość przećwiczenia zachowań, modelowania lub tez całkowitej zmiany.

Naturalny trening umiejętności społecznych to przede wszystkim doświadczenia społeczne, zawodowe rodzinne. Najczęściej nabywamy je metodą prób i błędów lub poprzez obserwację i naśladowanie innych.

Nie wszyscy z nas z różnych przyczyn z równą efektywnością nabywają tych umiejętności, część je w różnych momentach życia może tez utracić.

Efektywność treningów zależy od potencjału danej osoby. Szybkość i intensywność nabywania umiejętności w znacznej mierze jest powiązana z naszą osobowością , wychowaniem lub środowiskiem w którym przyszło na żyć.

Integracja bilateralna wg Sheila Dobie to współpraca i koordynacja w jednym czasie dwóch stron ciała. Najczęściej dotyczy rąk i nóg. Możemy mówić o dobrej integracji bilateralnej wtedy, gdy jakiś określony ruch jest wykonywany przez jedną stronę ciała niezależnie od ruchów jego drugiej strony oraz kiedy dziecko jest zdolne do koordynacji obydwu części ciała podczas wykonywania wielu sekwencji ruchów. Koordynacja biletarna najlepiej rozwija się do okresu szkolnego, w znacznej części zależy od doświadczeń dziecka, które mogą być niewystarczające. To zaś prowadzi do problemów w nauce takich jak niezrozumienie instrukcji, problemów w rozróżnianiu prawej i lewej strony, problemów z czytaniem, pisaniem, mówieniem, pamięcią, zbornością ruchów. Diagnoza i terapia w szczególności kierowana jest do dzieci z:

• nadaktywnością
• deficytami uwagi
• słabą pamięcią
• niedojrzałymi i nierozwiniętymi odruchami
• ograniczoną zdolnością do skoordynowania obu stron ciała
• trudnościami w hamowaniu niechcianych odruchów
• niezdolnością lub niechęcią do przekraczania linii środkowej ciała
• zaburzeniami percepcji wzrokowej (słaba kontrola mięśni oka)
• niską percepcją przestrzeni, odległości i głębokości jak i niepewnością grawitacyjną
• niewykształconą w pełni lateralizacją

Integracja bilateralna wpływa na:

• świadomość ciała, schemat ciała
• równowagę statyczną i dynamiczną
• następuje lepsza kontrola postawy
• poprawę pamięci sekwencyjności planowania ruchu
• automatyzacje ruchowe
• możliwość wielozadaniowości
• poprawę funkcji fizycznych, umiejętności poznawczych, percepcji, uwagi i pamięci

Poprawa funkcjonowania w w/w obszarach, w tym integracji narządów zmysłów otwiera drzwi do poprawy osiągnięć szkolnych w nauce, wyższą samoocenę, pewność siebie, brak zahamowania przed chęcią uczestnictwa we wspólnych grach czy zabawach, a to wszystko przekłada się na lepsze integracje społeczne, rozwój koordynacji i całościowe pobudzenie Centralnego Układu Nerwowego.

Pies przewyższa inne zwierzęta umiejętnościami dostosowania się do wszelkich warunków, w jakich przebywa człowiek. Traktuje go jako członka swojego stada. Jest bardzo plastycznym zwierzęciem, dostosowującym się do różnych warunków zarówno pod względem biologicznym, jak i psychicznym, dlatego odgrywa największą rolę w terapii z udziałem zwierząt. Obecność psa uspakaja i relaksuje. Jego spokój, ciepło, pogoda oraz chęć pracy z człowiekiem to cechy, które są niezastąpione w rehabilitacji i leczeniu osób niepełnosprawnych intelektualnie i ruchowo.

Dogoterapia (kynoterapia) to metoda, która w swoich założeniach wykorzystuje pozytywne oddziaływanie psa na człowieka i ma na celu przywracanie zdrowia i dobrego samopoczucia. Terapia kontaktowa z udziałem psa wspomaga rehabilitację polegającą na wieloprofilowym usprawnianiu dzieci i dorosłych. Udział psa w prowadzonych zajęciach pomaga szybciej i skuteczniej osiągnąć zakładane cele terapeutyczne.

W jaki sposób pies oddziałuje na człowieka?

• Obecność psa uspokaja i relaksuje,
• Pozwala lepiej radzić sobie ze stresem, łagodzi go,
• Pozwala szybciej i łatwiej nawiązać bezpośredni kontakt,
• Ludzie , którzy posiadają psa mają niższe ciśnienie tętnicze krwi, niższy poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi,
• Pies jest zwierzęciem, które bezgranicznie akceptuje ludzi takimi, jakimi oni są,
• Ciepło psa , miękkość jego sierści sprawia, że mięśnie się  rozluźniają i ustępują napięcia mięśniowe.

Dogoterapia ma wszechstronny wpływ na rozwój każdego człowieka. Znajduje ona zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń. Dzięki niej możemy wspierać rozwój każdego dziecka z różnymi wyzwaniami rozwojowymi.

Kontakt psa z pacjentem z niepełnosprawnością intelektualną:

• Pomaga wyćwiczyć umiejętność komunikowania się, nawiązywania kontaktów,
• Uczy podejmowania decyzji, wyrażania własnego zdania,
• Zapewnia integrację społeczną,
• Pomaga w doskonaleniu sprawności fizycznej i koordynacji ruchowej,
• Wspomaga nabywanie umiejętności dnia codziennego,
• Stymuluje rozwój zmysłów tj., wzroku, słuchu, dotyku, węchu,
• Rozwija zachowania opiekuńcze,
• Pomaga kształtować samodzielność i nawyki higieniczne,
• Mobilizuje do głośnego i poprawnego wypowiadania się.

Kontakt psa z pacjentem w terapii logopedycznej:

• Mobilizuje do głośnego i poprawnego wypowiadania się,
• Uczy naśladowania ruchów twarzy (oblizywanie, wyciąganie języka),
• Stwarza możliwość nazywania czynności i zachowań,
• Wzbogacanie słownictwa,
• Stosowanie określeń orientacji przestrzennej.

Kontakt psa z pacjentem w rehabilitacji:

• Motywuje dziecko do wytrwałej pracy,
• Wykonywanie ćwiczeń rehabilitacyjnych jest prowadzone w formie zabawy z psem,
• Ciepło psa, dotyk jego sierści, sprawia, że mięśnie się rozluźniają, ustępują napięcia mięśniowe.

Kontakt psa z pacjentem z nadpobudliwością

• Działa wyciszająco, pozwala się odprężyć i zrelaksować,
• Mobilizuje do wytrwałej pracy,
• Pomaga w koncentracji uwagi,
• Pozwala skupić się na zadaniu,
• Stwarza sytuacje nowe, z którymi dziecko musi sobie poradzić.

Kontakt psa z pacjentem z nieśmiałością:

• Pomaga przełamać ograniczenia mentalne,
• Wzmacnia poczucie własnej wartości,
• Uczy zdecydowanej postawy,
• Daje poczucie bezpieczeństwa.

Kontakt psa z pacjentem z autyzmem:

• Pomaga nawiązać kontakt,
• Wywołuje zainteresowanie,
• Uczy właściwych zachowań, naśladownictwa,
• Uczy topografii swojego ciała,
• Uczy generalizacji,
• Wpływa na przełamanie lęku i pogłębienie kontaktu z otoczeniem,
• Pomaga w kształtowaniu umiejętności okazywania emocji,
• Rozwija spontaniczną aktywność ruchową,
• Pomaga przełamać niechęć dotyku.

Kontakt psa z pacjentem dyslektycznym:

• Pozwala odbudować poczucie własnej wartości,
• Doskonali orientację przestrzenną,
• Ćwiczy sprawność manualną, płynność ruchów,
• Doskonali percepcję wzrokową, płynność ruchów gałek ocznych, pamięć wzrokową, spostrzegawczość),
• Doskonali percepcję słuchową (doskonalenie pamięci, wzbogacanie słownictwa).

Efekty płynące ze stosowania dogoterapii w usprawnianiu dzieci i dorosłych z wyzwaniami rozwojowymi:

• zwiększenie poczucia bezpieczeństwa,
• wyciszenie zachowań agresywnych,
• wyzwolenie potrzeby spontanicznej komunikacji,
• zmniejszenie nadwrażliwości na bodźce dotykowe,
• ułatwienie nawiązania kontaktu z obcą osobą,
• wydłużenie czasu koncentracji uwagi,
• rozwijanie funkcji opiekuńczych,
• nauka samodzielności i niezależności,
• wzmocnienie poczucia odpowiedzialności,
• rozwijanie funkcji poznawczych,
• rozwijanie myślenia przyczynowo – skutkowego,
• działanie na receptory wzrok, słuch, dotyk,
• opanowanie prostych elementów tresury, dających dziecku poczucie własnej wartości,
• panowanie nad emocjami,
• rozwijanie spostrzegawczości,
• kształtowanie nawyków higienicznych.

Zajęcia prowadzone metodą Marii Montessori

Pedagogika Montessori pomaga w rozwijaniu indywidualnych cech osobowości, w formowaniu prawidłowego charakteru, zdobywaniu wiedzy, umiejętności szkolnych i współdziałania. Główne zadania Pedagogiki Montessori

UCZENIE PRZEZ DZIAŁANIE. Dzieci zdobywają wiedzę i praktyczne umiejętności poprzez własną aktywność, w przemyślanym środowisku pedagogicznym, przy współpracy z Nauczycielami Montessori.

SAMODZIELNOŚĆ. Dzieci swobodnie wybierają rodzaj, miejsce, czas i formę pracy (indywidualną lub z partnerem) przy zachowaniu reguł społecznych. Rozwijają indywidualne uzdolnienia i uczą się realnej oceny swoich umiejętności.

KONCENTRACJA. Dzieci ćwiczą dokładność i wytrwałość przy wykonywaniu konkretnych zadań.

LEKCJE CISZY. Uczą się współpracować w cichych zajęciach indywidualnych i grupowych.

PORZĄDEK. Zdobywają umiejętność przestrzegania zasad porządku w otoczeniu i swoim działaniu.

SPOŁECZNE REGUŁY. Dzieci zróżnicowane wiekowo (trzy roczniki) są łączone w grupy, sprzyja to wymianie wzajemnych zdolności i umiejętności. Dzieci uczą się przestrzegać reguł: nie rań, nie niszcz, nie przeszkadzaj.

OBSERWACJA. Jest kluczem dorosłych do poznania świata dziecka. Nauczyciel z szacunkiem i uwagą obserwuje postępy i trudności dziecka, jest jego przewodnikiem.

INDYWIDUALNY TOK ROZWOJU KAŻDEGO DZIECKA. Dziecko jest serdecznie przyjęte, znajduje uwagę i indywidualną opiekę nauczyciela. Pracuje według własnego tempa i możliwości, podejmując zadania, do których jest już gotowe.

Ponadto dla uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną pojawi się oferta zajęć z użyciem sprzętu TIK mających na celu podniesienie kompetencji niezbędnych w nauce:

MATEMATYKA

Zajęcia przeznaczone dla uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum:

Głównym celem zajęć jest:

– rozwijanie zainteresowań matematyką;

– rozszerzanie wiedzy i umiejętności;

– wspieranie uczniów słabszych;

– uzupełnianie i porządkowanie podstawowej wiedzy i umiejętności matematycznych;

– przygotowanie do egzaminów zewnętrznych.

JĘZYK POLSKI

Zajęcia prowadzone w małych grupach uczniów, dobranych na podstawie ich potrzeb edukacyjnych. Nastawione na redukowanie zaburzonych funkcji analizatora wzrokowego, słuchowego oraz grafomotoryki. Usprawnianie i stymulowanie tych funkcji wzmocni i umożliwi dalszy rozwój ucznia. Pomoże także w prawidłowym kształtowaniu jego osobowości w sferze emocjonalnej, eliminowaniu luk w wiadomościach, błędów i braków w czytaniu i pisaniu. Przygotuje do uczestniczenia w życiu społecznym i kulturalnym. Głównym celem zajęć jest:

– stworzenie dziecku możliwości wszechstronnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego poprzez usprawnianie analizatora wzrokowego, słuchowego oraz grafomotoryki;

– wyrównywanie braków, powtarzanie i utrwalanie zdobytych wiadomości i umiejętności;

– wspomaganie rozwoju mowy i zdolności porozumiewania się, rozwijanie kompetencji językowych, umiejętności w zakresie czynnym i biernym, kształcenie spontanicznej ekspresji słownej.

PRZYRODA

Zajęcia przyrodnicze są dodatkowymi zajęciami dydaktycznymi, które ułatwiają uczniom wyrównywanie braków edukacyjnych i rozwijają kompetencje niezbędne do realizacji podstawy programowej kształcenia ogólnego. Podczas zajęć wykorzystywane są wysokiej klasy sprzęt audiowizualny, specjalistyczne pomoce dydaktyczne oraz przyrodniczy materiał naturalny. Zakres omawianych treści oraz trenowanych umiejętności ściśle podyktowany jest potrzebami i możliwościami psychofizycznymi każdego z uczniów indywidualnie. Głównym celem zajęć jest:

– odkrywanie świata przyrody za pomocą aktywnych metod kształcenia, opartych na bezpośredniej obserwacji, doświadczaniu, eksperymentowaniu podczas zajęć stacjonarnych i terenowych;

– integrowanie zdobywanej wiedzy z zasadami zrównoważonego rozwoju w skali lokalnej, regionalnej i globalnej;

– przygotowanie uczniów do dalszych etapów kształcenia;

– wyrabianie i kształcenie szacunku do przyrody, wszelkich istot żywych i siebie nawzajem.

JĘZYK ANGIELSKI

Zajęcia opierają się na przekonaniu, że dzieci najefektywniej uczą się poprzez zabawę i zaangażowanie w zadania, które sprawiają im radość.

Celem zajęć jest:

– zainteresowanie dzieci językiem angielskim i kulturą krajów anglojęzycznych, co przyczyni się do większego zmotywowania uczniów do nauki języka angielskiego, a tym samym osiągania lepszych wyników;

– wyrównywanie braków edukacyjnych oraz eliminowanie niepowodzeń z języka angielskiego.